Krypta zlokalizowana jest w północno-wschodnim narożniku transeptu, w bezpośrednim sąsiedztwie kaplicy św. Salomei. Kształtem zbliżona jest do prostokąta o wym. 205 –232 x 267 –280 cm, ustawionego na osi wschód-zachód. Nakrywające komorę kolebkowe sklepienie, Wzdłuż ścian północnej i południowej zgromadzono warstwowo drewniane trumny, w dużej mierze zniszczone, zawierające zeszkieletowane i zlasowane szczątki ludzkie ośmiu osób pięciu dorosłych i trojga dzieci. Niektóre trumny prawdopodobnie zostały przemieszczone podczas jej przebudowy (pogłębienia). Na żadnej skrzyni nie zachowały się daty. Na podstawie wymiarów cegieł, rodzaju zaprawy i analizy spoinowania ustalono, że najstarszym elementem obiektu były strzępia murów w ścianie wschodniej, które ramowo datować można na XIV–XVI wieku. Sklepienie krypty wraz z jej ścianą zachodnią wzniesiono w 2. połowie XVII lub w XVIII wieku, natomiast podbicie ścian w trakcie pogłębiania komory miało miejsce pod koniec XIX lub na początku XX wieku.